Historia wybuchu baszty prochowej

Z dziejów ulicy Włodkowica

Wieża Prochowa, usytuowana w mikołajskim odcinku murów miejskich, w okolicy skrzyżowania dzisiejszych ulic Włodkowica i Krupniczej, wzniesiona została w latach trzydziestych XVI w. Przebudowano ją na magazyn prochu w latach czterdziestych XVIII w. Po uderzeniu pioruna 21 czerwca 1749 doszło do eksplozji zgromadzonego w niej prochu, w wyniku której zginęło ok. 65 osób a blisko 400 osób  zostało rannych. Zniszczenia obejmowały znaczny obszar pomiędzy  ulicami Antoniego i Krupniczą aż po kościół Opatrzności Bożej przy ul. Kazimierza Wielkiego.
Z powierzchni ziemi zmiotło dosłownie 43 domy, a ponad 50 miało tak poważne uszkodzenia, że trzeba je było rozebrać. Budynki Franciszkanów zostały bez dachów i trzeba było wysupłać pieniądze na ich odbudowę.
Zdarzenie upamiętniono kilkoma grafikami, a także wybito z tej okazji medal.

Niezwykła rycina zwykłej wieży

Autor pierwszego rysunku, zrobionego z natury ( Obraz zniszczeń po wybuchu wieży prochowej w roku 1749) – Carl Albrecht von Goulon – dokumentując zniszczenia przedstawił cztery ujęcia, z których najbardziej nas interesujące - główne, sprzed pd.-zach. odcinka murów miejskich w kierunku pn.-wsch. Ilustruje na pierwszym planie Bastion Psi, a w głębi od lewej – KLASZTOR i Kościół Franciszkanów, pałac Nostizów, kamienice przy ul. Św. Antoniego aż po wieże kościoła Św. Elżbiety, ratusza i kościoła Opatrzności Bożej.
Rycina, nieokreślonego rytownika ( Wybuch Baszty Prochowej w roku 1749 ) przedstawia centrum wybuchu z drobnymi postaciami ludzi i zwierząt wyrzuconych siłą eksplozji w powietrze, a także sąsiadujące mury miejskie.

(tekst na podstawie wydawnictwa Muzeum Narodowego we Wrocławiu–Ikonografia Wrocławia tom I i II)

Baszta prochowa dzisiaj

Obecnie, w miejscu zniszczonej baszty prochowej, pod adresem ul. Włodkowica 4 znajduje sie pięknie odnowiony budynek dawnego pałacu Ballestremów, ktorego historię opowiemy w osobnym opowiadaniu.